MOOSE VERMIST 27 – 29 DECEMBER 2021
HOOFDDORP – DE GROENE WEELDE
Op maandagmiddag 27 december kwam bij ons, via een collega zoekteam, de vermissing van Moose binnen.
Moose, van origine een Griekse jongen en woonachtig in Amsterdam was die ochtend afgezet bij de oppas in Nieuwebrug.
Sarah, de eigenaresse van Moose was op dat moment in Amerika en Moose was dus al een weekje uit logeren geweest in Amsterdam bij Caroline en haar roedel en werd deze “3e Kerstdag” naar oppas Roel in Nieuwebrug gebracht die de zorg voor Moose over zou nemen.
Roel dacht er goed aan te doen om met Moose en zijn eigen viervoeter naar het recreatiegebied De Groene Weelde te gaan om daar een heerlijke wandeling met de twee honden te maken. Tijdens deze wandeling schrok Moose ergens van en ging er rond de klok van 11.00 uur als een speer vandoor.
De razendsnelle Moose schoot het natuurgebied uit en rende dwars door de weilanden richting de Cruquiusdijk. Roel die hevig schrok zette de achtervolging in. Op de dijk aangekomen veroorzaakte Moose nogal de nodige onrust onder enkele automobilisten.
Op de dijk zag Roel een auto achter Moose aangaan en de bestuurder van deze auto deed een vangpoging wat niet lukte. Roel stapte bij de bestuurder in en samen zagen zij vanuit de auto hoe de snelle Moose de Vijfhuizerdijk een stuk afrende en vervolgens plots weer rechtsomkeert maakte en bij de eerste de beste afslag het dorp Vijfhuizen in ging.
Op de Zijdewinde had Moose zich verstopt in een tuin. Roel wilde hem daar pakken, maar hij ging er vandoor. Even later zag men hem rennen eerst in de richting van en daarna over het MH17 terrein, maar deze jongen vol adrenaline ging zo snel dat hij niet bij te houden was. Er werd nog gezien dat hij de Stelling over stak en richting het EXPO terrein ging en alsmaar rechtdoor bleef rennen op de Groene Weelde af. Daar heeft hij, net zoals op de dijk waarschijnlijk weer rechtsomkeert gemaakt want kort daarna kwam de melding dat hij toch weer richting de Stelling rende. Inmiddels was het rond 12.00 uur en was Moose nergens meer te bekennen en bleef het 2 lange uren stil.
Roel die nog steeds in de omgeving aan het zoeken was vernam dat Moose zich rond 14.00 uur had laten zien op Zijdewinde. Hij liep daar langs de heerlijk ruikende kip grillkar en men probeerde daar nog zijn aandacht te trekken. Maar nee hoor, Moose keek niet op of om en vervolgde gewoon zijn weg.
Een uur na dit gebeuren kregen wij voor het eerst contact met Roel en na het verhaal gehoord te hebben waren we al zeer spoedig op locatie.
De flyer werd gemaakt en lag snel bij de drukker maar deze kon pas de volgende ochtend opgehaald worden.
Dezelfde avond zijn er de nodige vrijwilligers op locatie geweest om een glimp van Moose op te vangen en om zoveel mogelijk buurtbewoners op de hoogte te brengen van de vermiste en in hun dorp gesignaleerde Moose. Ook oppas Roel en vrienden en kennissen van de eigenaresse van Moose zijn in deze uren hun rondes gaan maken. Continue was er iemand op locatie in Vijfhuizen om te zoeken en natuurlijk in de hoop om deze kleine jongen te spotten.
We gingen de nacht in zonder Moose en de volgende morgen werden snel de flyers opgehaald, waarna na even stevig door te flyeren -wat niet mee viel met de hevige wind en pittige regenval- Vijfhuizen en de omgeving daar net iets buiten al snel goed beflyerd was.
Maar aan het einde van de middag ontbrak er toch nog wel iets, namelijk datgene waar je de hoop op vestigt . . . .
Die ene zichtmelding die aangeeft of Moose nog in de omgeving zou zijn.
Het flyergebied wilden we graag zo spoedig mogelijk goed uit gaan breiden en dit stond voor de volgende ochtend ingepland. Maar zo ver kwam het gelukkig niet . . . .
Aan het begin van de nacht verscheen er een bericht op social media dat een bewoonster wonende in Hoofddorp op een van de Floriande eilanden net Moose had gezien toen zij haar honden uitliet.
Moose dook angstig weg onder een paar struiken. De bewoonster bracht snel haar honden naar huis en ging terug om te kijken of Moose nog ergens te bekennen was. Maar helaas . . . .
Zij herkende Moose als de vermiste hond en heeft daarna direct het team ingelicht waarvan er enkelen meteen op locatie gingen alsmede oppas Roel en Marco een zeer goede bekende van Moose waar de kleine viervoeter ontzettend gek op is.
Deze had Moose al vrij snel in het vizier toen hij langs de waterkant liep en daar ook Moose opmerkte. Hij riep Moose meteen, deze stopte en deed zelfs wat stapjes richting hem en toen hij nogmaals werd geroepen liep hij heel rustig naar hem toe.
Om 03.20 uur werd Moose in alle rust veilig aangelijnd en kreeg de stempel Safe!
In de app kwam midden in de nacht de ontlading bij iedereen los en zo ook bij de mensen op locatie, al moest dit in stilte want je zou bijna vergeten dat het overgrote deel van de bewoners in de omgeving nog geniet van hun nachtrust.
Sarah die vanuit Amerika alleen maar kon hopen op 🙏🏻 en vertrouwen had in de mensen op locatie was dolgelukkig dat Moose na ruim 1,5 dag niet meer alleen in een onbekende omgeving on the run was.
Moose is lichamelijk in orde, alleen is wel te merken dat het gebeuren nogal wat indruk op hem heeft gemaakt en is hij wat angstiger dan normaal.
Inmiddels heeft Sarah weer voet op Nederlandse bodem en gezet en kon zij haar geliefde Griekse huisgenoot na al die onrust tijdens de vermissing eindelijk weer in haar armen sluiten.
Het ga jullie goed!🤗
Wij bedanken:
🐾 Sarah en Roel voor het vertrouwen in ons team en voor het prettige contact
🐾 de vrijwilligers die meteen in actie kwamen op locatie
🐾 de inwoners van Vijfhuizen
🐾 iedereen die op wat voor manier dan ook betrokken was bij deze vermissing
En dan voor de lezer van het bovenstaande!
Gaat het nu bij je kriebelen en denk je . . . . ik zou ook wel mijn dierenliefde willen verbreden door ook vermiste honden helpen thuis te brengen?
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen. Dus mocht je ons team willen komen versterken? Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
PUK VERMIST 14 – 15 OKTOBER 2021
AMSTERDAM Z-O / DRIEMOND
Avonturier Puk is geen onbekende voor ons team. In juli van dit jaar raakte deze waaghals ook al vermist en toen gedroeg hij zich o.a. op de provinciale weg niet verkeersveilig.
Eigenaresse Brigitte heeft zich toen meteen aangemeld als vrijwilligster.
Het verhaal . . .
Een bekende van Brigitte verliet einde middag de woning via de achtertuin en Puk heeft toen onzichtbaar kans gezien om te ontkomen.
Rond 23.45 uur kwam Brigitte thuis van haar werk en ontdekte 5 minuten later dat Puk weg was.
Ze is meteen in de auto gestapt en heeft in de nacht en vroege ochtend het nodige afgezocht en ook de locaties bezocht waar Puk zich bij de vorige vermissing heeft laten zien. Helaas werden deze acties niet beloond.
Ze wilde toen niet het team meteen inzetten omdat ze de verwachting had dat ze hem in de nacht ergens aan zou treffen en aan de andere kant gaf haar onderbuik gevoel aan dat het geluk dit keer niet op haar hand zou zijn. We hebben haar wens gerespecteerd en op de achtergrond meegedacht en voorbereidingen getroffen zodat we -als ze van gedachten zou wisselen- snel in actie konden komen.
In de ochtend werden de instanties ingelicht en rond 14.30 uur kwam er een zichtmelding bij de Dierenambulance Amsterdam binnen.
Een bewoonster van de Stammerdijk zag Puk liggen op haar parkeerplaats. Toen deze bewoonster naar hem toe liep, zag ze hoe hij zich zeer angstig gedroeg en er snel vandoor ging richting Diemen naar het viaduct van de A9.
Dat was ook het moment dat wij het roer in handen hebben genomen om nu toch alles in te gaan zetten.
Einde middag hebben wij de app opgestart en zijn er direct vrijwilligers op locatie gegaan, werd de flyer gemaakt, geprint en online gedeeld. Kort daarna werd er gestart met het flyeren op locatie ruim om de eerste zichtmelding heen.
Toen we net de flyerpunten op de kaart wilden gaan invoeren en de planning voor de volgende dag wilden gaan delen met het team, kwam rond 23.15 uur de melding in de app dat avonturier Puk terecht was. Opluchting en blijdschap alom natuurlijk.
Wat bleek . . .
De kleine avonturier stond bewonderenswaardig plots in de tuin van Brigittes moeder die woonachtig is in Driemond.
De kat des huizes kwam net naar huis gelopen, maar omdat er veel geblaf was wat ontzettend leek op de blaf van Puk, ging Brigitte haar moeder toch even buiten kijken. En ja hoor . . . vol verbazing zag ze hoe Puk achter de kat des huizes aan liep en vervolgens vrolijk bij haar naar binnen stapte!
Een verademing voor iedereen, maar vooral voor Brigitte want zij leefde al vele uren met een nare afloop in haar hoofd omdat ze het gevoel had dat het geluk deze keer niet op haar hand zou zijn.
Ook nu blijkt weer dat wonderen gebeuren, hoop houden een must is, naast het snel inzetten van een zoekteam.
Het gaat naar omstandigheden goed met Puk, alleen is hij wel wat schrikkerig.
Ja Puk je moet ons nu toch één ding gaan beloven dat je van dit soort seizoensuitstapjes geen gewoonte gaat maken!
Rust nu eerst maar lekker uit en we hebben al vernomen dat je vanaf nu door het leven moet gaan met een maatje, namelijk je GPS tracker.
🐾We bedanken iedereen die op wat voor manier dan ook heeft bijgedragen.
🐾 En dan voor de lezer van het bovenstaande.
Gaat het nu bij je kriebelen en denk je . . . ik zou ook wel mijn dierenliefde willen verbreden door ook vermiste honden helpen thuis te brengen?
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen. Dus mocht je ons team willen komen versterken? Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
COCO VERMIST 25 – 26 AUGUSTUS 2021
HEEMSTEDE / GROENENDAALSE BOS
Op donderdagochtend 26 augustus werden wij benaderd door Wing de eigenaresse van Coco die inmiddels al 16 uur vermist was.
Coco is van origine een Engels, kruising Chihuahua x Jack Russel, meisje. De inmiddels 9 jarige parmantige dame die woonachtig is in Haarlem Noord is zo snel als water.
Op de dag van vermissing was zij aan het logeren bij een vriend. Deze besloot om gezellig met Coco en zijn eigen hond in de middag te gaan wandelen in het Groenendaalse Bos, een omgeving waar ze in haar leven wel vaker is geweest.
Zo heerlijk druk en genieten als het in een bos op een zonnige dag kan zijn met allemaal blije baasjes en hun viervoeters, zo plots kan de blijheid omslaan in stress en spanning.
Want wat er al niet door je heen moet gaat als je gezellig samen met je eigen hond en je logeerhond aan het wandelen bent en deze plots uit zicht is, dat valt met geen pen te beschrijven.
Angst en paniek slaan toe, want waar begin je met zoeken!
Na uren in het bos gezocht te hebben met de hulp van aanwezige wandelaars met hun hond gingen Wing en de vriend/oppas rond middernacht naar huis zonder de lieve Coco om vervolgens bij zonsopkomst weer verder te zoeken.
Toen Wing ons in de ochtend belde voor hulp vertelde ze dat Coco zich als laatste heeft laten zien in het gedeelte van het bos waar honden niet zijn toegestaan. Het was dus ook zeer de vraag of Coco überhaupt nog in het bos was, want Coco bleek altijd al een heel ondernemend hondje te zijn geweest. Tsja en wat doet zo’n hondje als ze aan zichzelf is overgeleverd in een donker bos waar de vossen en roofvogels ook van zich laten horen?
Na de aanmelding hebben we gelijk een zoekapp opgestart, flyer gemaakt, instanties ingelicht en zijn we met een groep vrijwilligers gaan flyeren en mensen in en in de omgeving van het bos gevraagd om mee uit te kijken naar Coco.
Wing heeft op plek vermissing en bij de laatste zichtmelding een kleedje van Coco neergelegd in de hoop dat ze door de bekende geur zich zou laten zien of mogelijk daardoor in de buurt zou blijven.
Op locatie werd het ons dus ook gelijk duidelijk dat ze klein genoeg was om van het afgesloten gebied af te komen.
Ondertussen overleg gehad met de speurgeleiders, maar in een druk bezocht gebied als het Groenendaalse Bos werd al snel duidelijk dat dat geen optie was. Er waren al zo veel mensen aan de wandel met hun viervoeters en ook Wing had met haar andere hond door het hele bos gelopen waardoor het spoor van Coco niet zuiver meer was.
Uiteraard stond men wel stand-by mochten we een ‘verse’ melding hebben.
In de middag namen onze zorgen toch wel toe want niemand had haar nog gezien.
Al is het Groenendaalse Bos voor de dagelijkse wandelaars goed te overzien, voor ons was ze op dat moment een speld in een hooiberg en rees bij ons de vraag . . . . zit ze nog wel in het bos?
Tot ineens rond 16:00 uur . . . .
Beide nummers van de flyer ontvingen meldingen binnen enkele minuten achter elkaar, waardoor we de bevestiging kregen dat ze nog in het bos zat!
Ze begaf zich letterlijk in alle hoeken daarvan bleek n.a.v. de meldingen. Zo werd ze gezien en zo was ze uit zicht.
Razendsnel wilden we naar de laatste melding toe gaan toen we ineens zelf Coco zagen staan op een pad in het gebied waar geen honden mogen komen.
Het was een korte blik want ze schoot direct de bossage in en in dat gedeelte van het bos waren dat hoge varens dus Coco was vanaf de paden onzichtbaar.
Door de meldingen en onze eigen ervaring met Coco konden we een route bepalen. We hebben toen het plan gemaakt om een vangkooi in het bos te plaatsen en vanuit 2 auto’s op geruime afstand hiervan te posten. Natuurlijk konden we dit niet doen zonder dit eerst te overleggen en akkoord te krijgen van de boswachter.
De boswachter, echt een compliment waard, verleende volledige medewerking.
Nadat we het bos hadden volgeplakt met flyers kregen we toestemming om in het bos achter de hekken met 2 auto’s te mogen posten gedurende de nacht. Actie dus want de tijd tikt ondertussen door.
Plan van aanpak: kooi halen en opbouwen, goed ruikend goedje koken om sporen richting de kooi te maken en rantsoen verzamelen om daar een nacht door te brengen in de auto.
Met het ‘goedje’ van Coco’s allergene brokken kwam Wing met haar man en hun 2 kinderen als eerste op locatie terug. We hoopten dat het ‘goedje’ genoeg overredingskracht had op haar en ze de kooi in zou gaan.
Ze had immers al een geruime tijd niet gegeten . . . .
In afwachting van ons – wij hadden nog 15 minuten rijtijd- is Wing met haar gezin alvast rustig het bos ingelopen.
Vlakbij de plek waar de kooi zou worden opgesteld hebben haar twee kinderen Coco geroepen in de hoop dat dat herkenning zou geven. Plots kwam er een koppie boven de hoge planten uit en stond ze op haar achterpootjes te kijken waar het geluid vandaan kwam en herkende ze het schattige geroep van haar huisgenootjes.
Dan is er nog even een kleine twijfel, is het wel veilig?
Maar binnen een hele korte tijd had ze de moed verzameld en kwam Coco vliegensvlug naar de kinderen toe.
Als dan de woorden: “we hebben haar” in de app worden gezet volgt er een enorme ontlading bij alle betrokkenen.
Coco was nog steeds zichzelf, het ondernemende, felle meisje maar ze was wel heel hongerig.
Na een kleine snack en check is het gezin met Coco naar huis gereden om daar weer tot rust te komen en een goede nachtrust te maken.
Wij bedanken:
🐾 in het bijzonder de boswachter voor zijn welwillendheid en natuurlijk de (vaste) betrokken bezoekers van het bos
🐾 de melders op locatie
🐾 onze volgers en delers van de vermissing
🐾 de flyeraars
🐾 de speurgeleiders die stand-by stonden voor Coco
🐾 de dierenambulance Bollenstreek
🐾 de beheerders van de kinderboerderij en de speeltuin die bereid waren om de flyer te tonen aan hun bezoekers.
🐾 iedereen die, op welke wijze dan ook, heeft geholpen
🐾 En … uiteraard Wing en haar gezin voor hun vertrouwen in Tracing Dogs
Lieve, dappere, Coco ga jij eerst maar eens even lekker bijkomen en laat dit soort uitstapjes voortaan maar achterwege. 🤣
Heel veel geluk 🍀 gewenst van alle vrijwilligers van Team Tracing Dogs
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je ons team willen komen versterken? Meld je dan aan via onderstaande link:
vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
PUK VERMIST 10 – 11 JULI 2021
AMSTERDAM Z-O
Op zaterdag 10 juli laat op de avond kregen wij contact met Brigitte, de eigenaresse van Puk.
Puk, 8 jaar is een lieve speelse kruising Chihuahua x Pinscher reu. Hij is vermist geraakt die morgen rond 08.30 uur vanaf de woonlocatie aan de Eksteenfontein in Amsterdam Z-O.
Hij is nog rond 09.00 uur gesignaleerd op Ekapa en ging richting Gravestein.
We hebben de eerste adviezen gegeven en hoopten dat Puk weer terug zou lopen naar huis en spraken af om de volgende morgen weer contact te hebben om de vermissing zonodig op te gaan starten.
Zo gezegd zo gedaan!
Zondagochtend 11 juli werd de app opgestart en ging alles lopen.
In de middag hingen de eerste flyers al, mede dankzij Rico een goede kennis van Brigitte die op deze zondag even voor ruim 200 flyers zorgde om vervolgens fanatiek met ons mee te flyeren. Dat wordt zeer gewaardeerd.
Aangezien een speurhond wenselijk was kwam Zoekteam Vermiste Honden Haaglanden met drie honden in de middag op locatie om te speuren. Geweldig!!
Tijdens het speuren werd het zeer druk achter de schermen want er kwamen 2 meldingen met terugwerkende kracht binnen.
De meldingen gaven ons de volgende info:
1e melding van 10 juli 08.45 uur. Daar rende Puk op de provinciale weg vanuit Amsterdam Z-O richting Muiderstraatweg in Diemen. Puk was snel en verplaatste zich over het wegdek met het verkeer mee en tegen het verkeer in. Ze werd achtervolgd door een VW transporter vertelde de melder ons die daar weer achter reed. De bestuurder van deze VW transporter heeft de kleine zeer snelle Puk beschermd tegen al het gevaar en heeft echt een heldendaad verricht. Waarvoor onze grote dank.
De 2e melding diende zich ook aan met terugwerkende kracht van 10 juli 23.00 uur. Puk werd toen weer zig-zag rennend gezien op de Diemerpolderweg om vervolgens ter hoogte van de parkeerplaats de Diemerpolder in te gaan.
Ondertussen had de eerste speurhond gelopen en spoor gepakt en werd het tijd om de 2e hond in te zetten waar de eerste hond was gestopt. Maar doordat er een recentere zichtmelding was hebben we deze info meteen gedeeld met de geleiders.
De geleiders met hun speurhonden zijn vervolgens door deze info naar de locatie van de laatste zichtmelding gegaan om daar Sara en Snoopy in te zetten die daar duidelijk spoor pakten.
Ze waren nog maar net klaar met speuren toen er plots om 17.45 uur in de app het bericht verscheen Puk is veilig.
Enkele seconden heb je dan nodig om het te laten landen. Maar ohhhh wat een ongelooflijk fijn bericht is dit. Puk zat al de hele dag veilig binnen.
Het bleek dat de vinder Puk vanmorgen rond 06.00 uur had gevonden bij de Uyllanderbrug in Diemen vlakbij het Amsterdam-Rijnkanaal en hem mee naar huis had genomen in Amsterdam Oost.
Later op deze zondag zag de vinder dat de hond die hij gevonden had werd vermist en heeft toen contact gezocht met de Dierenambulance Amsterdam die het bericht meteen door heeft gezet.
Gelukkig dat dit avontuur voor Puk en Brigitte zo snel tot een goed einde is gekomen.
Zenuwslopend is het voor een eigenaar om dit mee te maken en dan zelf ook nog in je kracht blijven staan met 1 doel voor ogen om je hond zo snel mogelijk weer in je armen te kunnen sluiten is telkens weer bewonderenswaardig.
Wij bedanken:
🐾 Brigitte voor het vertrouwen in Tracing Dogs en het prettige contact
🐾 Zoekteam Vermiste Honden Haaglanden om meteen te komen speuren op deze benauwde /vochtige zondag en natuurlijk ook voor de altijd weer fijne samenwerking
🐾 De Dierenambulance Amsterdam voor het contact en het doorzetten van de melding van de vinder
🐾 Onze volgers en delers van de vermissing en de flyeraars op locatie, want het blijkt maar weer dat flyeren en bekendheid geven zo ontzettend belangrijk is
🐾 de melders, jullie zijn zo waardevol
🐾 de chauffeur die een engel op de schouder van Puk was en een dankjewel voor de vinder van Puk
🐾 ons team die er weer voor ging om ditmaal Puk veilig te stellen
🐾 iedereen die in welke vorm dan ook iets heeft betekend
En Puk ??
Deze schat is moe van zijn avontuur, heeft een schaafwondje maar maakt het gelukkig naar omstandigheden verder goed en gaat nu eerst eens even goed uitrusten van dit korte avontuur vol snelheid.
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
BRITNEY VERMIST 29 juni 2021 – 04 juli 2021
ABCOUDE (GEIN)
Op woensdag 29 juni werden wij benaderd door Wilma de eigenaresse van Britney die woonachtig is in Bergen NH.
Britney is een angstige Bulgaarse pup van 9 maanden jong die samen met haar moeder Shadow en broertje naar Nederland is gekomen. Zes weken geleden werd zij geadopteerd. Moeder Shadow woont sinds die tijd aan Gein Zuid te Abcoude.
De eigenaresse vertelde ons tijdens de intake dat op maandag 28 juni Britney’s moeder vermist was geraakt aan Gein Zuid.
Men heeft dinsdag Britney ingezet in de hoop de moeder met haar geuren te lokken. Echter bij aankomst op de locatie raakte Britney door een mannelijk persoon zelf erg in paniek en heeft zich in de armen van haar eigenaresse uit haar tuig en halsband weten te wurmen. Moederhond was binnen een half uur nadien weer gevonden, maar van Britney ontbrak elk spoor.
Wat nog was gezien is dat ze door het hek van de kleine schapenweide rende en daar de sloot insprong. Zo snel als ze er in ging was ze er ook weer uit.
Voordat wij in beeld kwamen heeft een ander zoekteam al gelijk het advies gegeven om de nacht met de auto op de plek van vermissing te blijven in de hoop dat Britney tevoorschijn zou komen.
Helaas heeft Britney zich niet meer laten zien, waardoor de eigenaresse met ons contact opnam om haar in deze vermissing bij te staan.
Naast ons was ook Team Arie benaderd die direct op locatie ging speuren.
Arie de speurhond had veel spoor aan de linkerzijde van het grote perceel. In het bijzonder bij een stapel blokken waar Britney zich heeft opgehouden. Daar is toen direct een vangkooi met camera geplaatst.
Het gebied waar Britney was vermist bestaat uit grote privé terreinen met daarachter diepe weilanden, grenzend aan het Amsterdam Rijnkanaal. Door het uitgestrekte gebied met het vele water maakten we ons zorgen om dit kleine Bulgaarse meisje.
Uiteraard zijn we direct aan de slag gegaan zowel online als op locatie.
Zoekteam Vermiste Honden Haaglanden vernam dat er nog geen enkele zichtmelding was en bood ook hun hulp aan. Speurhonden Bram en Leffe werden op vrijdagmiddag ingezet en die bevestigden ons vermoeden dat ze verder weg was van de vermissingslocatie dan we hadden gehoopt.
De kans bestond nog steeds dat ze terug zou komen dus lieten we de vangkooi staan en werd het flyeren breder voortgezet.
En daar kwam de eerste zichtmelding waar we zo naar uitkeken.
Op zaterdagmiddag 3 juli belde een man naar aanleiding van een flyer dat hij die nacht Britney op de weg had gezien. Na deze melding volgden er meerdere, het flyeren had zijn vruchten afgeworpen met als klap op de vuurpijl dat we bij de laatste zichtmelding die dag Britney met eigen ogen hebben gespot.
We hebben van team Arie een 2e vangkooi mogen lenen. Zo konden we zondag in het gebied twee kooien inzetten en kon het posten beginnen. Na uren van posten kwam er een melding dat Britney Gein Zuid had verlaten en zich op een boerenerf op Gein Noord ophield. We hebben zelf haar ook daar gezien, maar ze zat uiteindelijk zo diep in het veld dat we besloten om ons terug te trekken in de hoop dat ze terug zou komen naar Gein Zuid.
Kort daarna kregen we telefoon van ons teamlid dat Britney op Gein noord voor de auto van haar zusje liep. Ze dook steeds de weg op en weer terug de weilanden in. Daarop heeft Natascha van de Stichting Alle Beestjes Helpen die ook op dat moment op locatie was, geprobeerd Britney te lokken door in het Bulgaars naar haar te roepen. Het was overduidelijk dat ze daarop – ondanks dat ze op een aardige afstand was – reageerde. De eigenaresse was inmiddels ook aangekomen met haar hondje Caya en die heeft hetzelfde geprobeerd. Ook nu zagen we dat het haar triggerde maar de angst overwon uiteindelijk toch en ze kwam niet dichterbij.
Daarna ging alles in een stroomversnelling.
Een klein uur later is Britney vanuit de velden naar de plek gekomen waar Natascha en de eigenaresse met Caya hadden gestaan.
Het zusje van ons teamlid stond daar nog steeds te posten met haar auto en Britney kwam weer naar haar toe.
Ze was nu overduidelijk op zoek naar iets en dat ging gepaard met hartverscheurend huilen. Op dit moment besloten wij om de beide eigenaren met Caya heel rustig die kant op te laten lopen.
Toen Britney in de verte Caya zag ging er een knop om en rende ze die kant op.
Na eerst Caya begroet te hebben sprong ze al snel piepend in de armen van haar eigenaren en gaf ze die meteen een flinke wasbeurt.
Britney werd meteen in de auto gezet en na 6 dagen vermist te zijn geweest konden we op de valreep deze week geweldig afsluiten!!
Ze is fysiek en mentaal op, slaapt ontzettend veel en is angstig. Maar met tijd, rust en ondersteuning/adviezen zullen er weer kleine stapjes de goede richting op kunnen worden gezet.
Wij bedanken:
🐾 de eigenaren voor het vertrouwen in Tracing Dogs en hun werkwijze
🐾 de speurteams voor hun inzet op locatie met de honden Arie, Bram en Leffe
🐾 de bewoners van Gein Noord en Zuid voor hun begrip, oplettendheid en medewerking
🐾 de melders waardoor we goed zicht kregen op haar bewegingen door het gebied
🐾 de zus van een teamgenoot die spontaan op locatie kwam en direct Britney spotte
🐾 de delers van onze pagina
🐾 onze eigen vrijwilligers voor en achter de schermen die zich in deze vermissing vastbeten om Britney veilig te stellen
🐾 iedereen die we niet hebben genoemd
Wij wensen Britney samen met Caya en de eigenaren een mooie toekomst met elkaar.
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
CATO VERMIST & HOME (13 mei 2021)
HALFWEG – SPAARNWOUDE
Het heeft zo moeten zijn . . . .
Online kwam er een melding: Spaarnwoude, ‘paniekerige hond, is niet te pakken, wie kent de eigenaar?’
Dit bleek een dame te zijn die de hond had gezien en later gelukkig in contact stond met de eigenaar.
Onze collega is in de auto gestapt om te kijken of het de eigenaar gelukt was de hond veilig te stellen of dat er hulp nodig was. Een Podenco die vermist raakt in een gebied als Spaarnwoude is zorgelijk. Dit o.a door hun snelheid en het uitgestrekte gebied, dus haast is dan geboden.
Op locatie is onze collega op goed geluk op zoek gegaan naar de hond en eigenaar want daar waren toen nog geen contactgegevens van bekend.
Door mensen aan te spreken kwam naar voren dat de hond net was gezien op een bospad en gelukkig vond vervolgens onze collega de eigenaresse Lia.
Het bleek om Cato uit Portugal te gaan die nog erg bang bleek te zijn.
Snel werden ongeruste en gealarmeerde mensen gevraagd even afstand te nemen en houden zodat Lia in alle rust het bospad op kon lopen in de hoop Cato daar ook te zien.
Terwijl Lia het pad opliep sprong Cato in het zicht maar die was te angstig en ging het bospad weer op.
Doodstil is iedereen blijven staan toen Lia ook het bospad weer verder opliep en om de bocht uit het zicht verdween.
Na een paar spannende minuten kwam Lia weer de bocht terug om met Cato…..gelukkig aangelijnd!
Dit was een vermissing om ‘door een ringetje te halen’ qua alles wat er gelukkig gaandeweg maar snel op zijn plek viel. Het heeft zo moeten zijn…..
Helaas loopt het vaak heel anders en ben je als eigenaar soms lange tijd op zoek naar je trouwe viervoeter.
We hebben Lia op het hart gedrukt Cato aangelijnd te houden en te kijken of en wanneer Cato daar aan toe is maar vooralsnog is ze nog te angstig.
Lia bedankt voor je vertrouwen in onze organisatie na onze korte maar intensieve ontmoeting.
Cato heel veel geluk!
Hopelijk overwin je je angst en vind je snel de rust en het vertrouwen in de wereld hier in NL.
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
BICK VERMIST & HOME (1 januari 2021)
AMSTERDAM STAATSLIEDENBUURT
Bick, een mini Labradoodle van 4 jaar jong, raakte vermist vanaf de woonlocatie aan de De Wittenkade in Amsterdam toen 2021 nog maar net 10 minuten oud was.
Eigenaresse Bianca stond kort na middernacht buiten te proosten met enkele buren toen zij plots zag dat Bick ook buiten een kijkje kwam nemen. Bick kreeg meteen de opdracht om terug naar binnen te gaan, waarop hij zich omdraaide en terugliep.
Bianca schrok vreselijk toen ze 10 minuten later van een buurjongen vernam dat deze had gezien dat Bick uiteindelijk toch niet naar binnen was gegaan, maar achter Bianca langs het op een lopen had gezet. Bick werd kort daarna nog gespot toen hij in een hoog tempo over de De Wittenkade rende.
Bick is een graag gezien hondje in zijn omgeving die altijd heerlijk voor het raam alles en iedereen buiten in de gaten houdt.
Direct kwamen er dan ook vele mensen in actie en is er de hele nacht volop gezocht. Het water werd daarnaast natuurlijk ook in de gaten gehouden.
Aan het einde van de ochtend werden wij benaderd en werd de vermissing opgestart. Toen we net op locatie aankwamen om te gaan flyeren kwam het bericht dat hij waarschijnlijk was gevonden.
De zoon van Bianca stapte meteen in zijn auto en de 6 minuten die het duurde voordat we het verlossende bericht in de app kregen dat het echt Bick was, voelden als veel langer. 
Wat er voor een overweldigend blij gevoel door je heen gaat als het verlossende bericht komt is elke keer met geen pen te beschrijven.
Het verhaal!
Bick liep aan het begin van de middag in een portiek aan de Palmstraat in de Jordaan te snuffelen. De bewoners haalden de schattige Bick meteen binnen en hebben gebeld. Bick maakt het goed, maar krijgt na dit avontuur en ondanks dat hij goed gehoorzaam is meteen een GPS-tracker om.
Het jaar is voor Bick en al zijn fans onrustig begonnen, maar gelukkig -na een nachtje in het door vuurwerk onrustige Amsterdam alleen doorgebracht te hebben- is deze vermissing toch nog zeer snel goed geëindigd.
Bick, geniet van de liefde en aandacht die je ontvangt van iedereen en natuurlijk van jouw chillplek voor het raam.
Bianca bedankt voor het vertrouwen in ons team en het prettige contact.
Groot dankjewel voor de mensen die zo goed hebben gehandeld door Bick binnen te halen.
De fans van Bick bedankt voor jullie geweldige inzet.
At last, de kracht van social media is geweldig!
Iedereen bedankt voor het delen!
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
LOULOU VERMIST & HOME (26 december 2020)
AMSTERDAM OSDORP
LOULOU VERMIST & HOME 26-12-2020 AMSTERDAM OSDORP
2e Kerstdag
Aan het begin van de middag kregen wij een hulpvraag of wij iets konden betekenen in de vermissing van Loulou in Amsterdam.
Loulou is een schattige pup van 8 maanden jong, zeer sociaal en goed luisterend.
Eigenaresse Mieke was vanmorgen rond 10.30 uur met haar en een buurvrouw aan het wandelen.
Loulou mag tijdens haar uitlaatrondje los zodra ze vanuit de woonwijk op een groenstrook is aangekomen. Deze groenstrook bestaat uit eilanden in het water die met elkaar verbonden zijn via bruggetjes. Het gebied is in dit jaargetijde daar goed overzichtelijk.
Eigenaresse Mieke die al enkele uren had gezocht vertelde ons dat ze continue haar pup in het oog had. Toen ze echter iets kort tegen haar buurvrouw zei en ongeveer 20 seconden een andere kant opkeek was ze weg. Een plons had ze niet gehoord, er waren op dat moment geen andere mensen in de buurt en zelf had ze niet waargenomen of haar pup ergens van was geschrokken. Het eerste wat ondanks de stilte door haar heen ging was het water. Dat is toen ook grondig afgezocht en daarna de weg terug naar huis en de woonomgeving.
Toen wij werden benaderd waren er inmiddels al enkele uren verstreken zonder een glimp / zichtmelding van Loulou.
De intake werd gedaan, de flyer op de pagina geplaatst en toen we net in de auto zaten om op locatie het eilandengebied / water nogmaals uit te kammen kwam het bericht dat Loulou door een topper van een buurvrouw, die ook in de app zat, was gevonden. Loulou zat tussen het riet in het water. De combinatie van de kleur van het riet en haar vachtkleur maakte dat, ondanks dat de eigenaresse het stuk eerder zeer grondig had afgezocht, Loulou haar toen niet was opgevallen. Loulou rilde en was overduidelijk in shock maar alert. We hebben meteen het advies gegeven de spoedkliniek te contacten om haar daar te laten zien. Ze konden gelukkig meteen komen. 
Daar bleek Loulou onderkoeld en in shock te zijn. Ze ging de couveuse in met zuurstof en warmte en moest daar een nachtje blijven ter observatie.
Inmiddels is Loulou weer thuis en ontvangt ze volop liefde en knuffels na haar natte / koude avontuur dat gelukkig goed is afgelopen!
Wij spreken onze dank uit aan Mieke voor het vertrouwen in ons team en bedanken iedereen die op deze 2e Kerstdag iets kon betekenen.
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
KIA VERMIST & HOME (24 augustus 2020)
AMSTERDAM BETONDORP
Maandagochtend 24 augustus werden we door Stichting Ons adoptiehoekje benaderd om te helpen bij een vermissing in Amsterdam.
De hond, genaamd Kia, was pas 7 maanden oud en ging vandaag voor het eerst een dagje naar de oppas.
De keer dat ze daar kennis ging maken was het vrouwtje er bij maar nu niet en dat was toch wel spannend.
Kia had even hiervoor haar tuig van de Stichting doorgebeten dus had de adoptante een andere aangeschaft.
Eenmaal bij het huis van de oppas heeft ze kans gezien zich uit haar tuig te wurmen en ging ze er als een speer vandoor.
Onze harten zaten in onze keel want een 7 maanden oude pup in het verkeer van Amsterdam vlakbij de grote weg….. daar moet je niet aan denken.
De eerste melding kwam via de dierenambulance; ze was vlakbij de grote weg gezien.
In een mum van tijd werd alles opgestart en zijn we vanuit het zoekteam en de stichting naar plek vermissing gereden.
Op locatie troffen we de bezorgde adoptante die ons kon voorzien van de eerste, afgedrukte, flyers.
Aangezien wij met deze Stichting al vaker hebben samengewerkt hadden we weinig woorden nodig en liep alles gesmeerd.
Er werd geflyerd, gepost, gewandeld, rondgereden en ondertussen kwamen er meldingen met terugwerkende kracht binnen.
De dame die Kia in NL in opvang heeft gehad kwam met haar roedel in de hoop dat Kia daar herkenning zou vinden. Één van de honden is namelijk de moeder van Kia.
Via de dierenambulance kwamen er nog een paar meldingen binnen, maar aangezien men geen contactgegevens of andere info noteert konden we deze meldingen niet nauwkeurig uitvragen wat ons zou helpen om o.a. een duidelijker beeld krijgen van de route die Kia aan het lopen was. Plots kregen een paar teamleden Kia in beeld en zagen haar de bossages induiken.
Kia heeft zich toen door de dichte begroeiing kunnen verplaatsen waarna ze een stukje verderop een weg overstak. Ook dat werd door onze teamleden opgemerkt.
Kia was nog steeds in de buurt van die grote weg dus behalve haar op gepaste afstand volgen en observeren, konden we weinig doen.
Zo liet ze zich op de dag aan meerdere spotters zien. Door de vele meldingen uit de buurt konden we uiteindelijk haar route aardig in kaart brengen.
Zo snel als ze soms uit de bossages kwam schoot ze er ook weer in om zich vervolgens weer met grote vaart te verplaatsen in de rustige woonwijk met veel steegjes en doodlopende straatjes.
Op een gegeven moment kwam er vanuit de stichting een melding dat ze weer bij die grote weg liep en toen we daar aankwamen zag een beheerder haar rennen op het naastgelegen fietspad.
Wat een uithoudingsvermogen heeft deze dame zeg.
Ze rende de poten uit haar lijf waarbij ze ineens afboog bij een rotonde. De beheerder kon nog maar net remmen om haar te ontwijken.
Kia nam de rotonde tegen het verkeer in en om haar veilig over te laten steken is er eenmalig geclaxonneerd.
Normaliter niet de wijste beslissing want je jaagt haar op maar anders was deze oversteek verkeerd afgelopen.
Via de rotonde kwam ze weer terecht in de woonwijk van de oppas.
De hele buurt heeft geholpen, echt fantastisch wat een betrokkenheid we daar konden ontvangen.
Gewapend met flyers stonden ook zij op strategische plekken waardoor de meldingen sneller binnen kwamen en we het net steeds meer om haar heen konden sluiten…..
Een van de vele oplettende buurtbewoners belde ons op dat ze op het Huismanshof liep richting de Zaaiersweg.
De dame waarbij ze in opvang had gezeten liep ook met de roedel in het gebied.
Ineens stond ze oog in oog met Kia die vanachter een container kwam gelopen.
Kia werd onaangenaam verrast door de dame op ‘haar‘ route en liet uit angst haar tanden zien. Gelukkig realiseerde de opvangster zich gelijk dat dit pure angst was en is zo snel mogelijk op de grond gaan zitten en heeft haar naam geroepen.
De naam, in combinatie met de roedel waarin haar moeder zat maakte dat het knopje langzaam omging en ze vervolgens iedereen vrolijk begroette.
Aangezien ze geen tuig o.i.d. om had heeft de opvangster gewacht tot ze haar voorzichtig van de achterkant kon pakken en in de auto getild.
Daar kwamen die prachtige woorden in de app; Kia is veilig!
Ontlading en opluchting alom dat deze dame nog voor het donker werd weer veilig met haar eigenaresse mee naar huis kon.
Uiteraard willen we iedereen bedanken die op welke manier dan ook heeft geholpen!
Stichting Ons adoptiehoekje, adoptante en opvangster bedankt voor jullie vertrouwen in ons als team en de fijne samenwerking.
De vrijwilligers die zowel achter de schermen als op locatie zich hebben ingezet om Kia veilig te stellen super bedankt!
Lieve Kia, je hebt onze harten gestolen met je onvermoeibare uithoudingsvermogen.
We wensen je heel veel geluk in je gouden mandje!
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
CIKA VERMIST & HOME (2 april – 4 april 2020)
AMSTERDAM IJBURG
Op donderdagochtend 2 april kwam er via een teamlid de vermissing binnen van Cika.
Het was een verontrustende situatie want Cika is in de vroege ochtend tijdens het uitlaten opgepakt en meegenomen door een meneer.
Direct hebben we op grote schaal gehoor gegeven aan de vermissing.
Ondertussen zijn we achter de schermen in gesprek gegaan met de eigenaar om precies te achterhalen wat zich precies heeft afgespeeld tijdens het uitlaten en zijn we instanties gaan inlichten.
In het gesprek met de eigenaar kwam naar voren dat de meneer die Cika had opgepakt een bekende was uit de buurt dus we hadden een signalement.
Zowel de eigenaar als de politie konden de man echter niet localiseren want hij heeft geen vaste woon- of verblijfplaats.
Ondertussen kregen we wel steeds meer het idee dat dit om een persoonlijk probleem ging en dat de meneer zeer waarschijnlijk geen slechte intenties had met de hond.
Maar uiteraard moest Cika gevonden worden en veilig thuis in haar mandje liggen.
Er kwamen meldingen binnen dat meneer gezien was, maar eenmaal op locatie was hij alweer verder getrokken.
Tot vanmorgen…. waarschijnlijk wilde hij in eerste instantie de hond terugbrengen, bedacht zich toch, maar doordat hij zich zo dichtbij het huis van de eigenaar begaf kon de politie het gesprek met hem aangaan en hebben ze de hond overgenomen van hem.
Cika maakt het goed en is nu bij ons teamlid die haar lekker gaat wassen, vertroetelen waarna ze weer herenigd zal worden met haar eigenaar.
Bij vermissingen is bekendheid altijd heel belangrijk.
We willen jullie dan ook uit de grond van ons hart bedanken voor het vele delen!
Politie Amsterdam bedankt voor de hulp op locatie!
Hoe meer vrijwilligers hoe meer honden die we kunnen helpen, dus mocht je in de regio Amsterdam wonen en ons team willen komen versterken?
Meld je dan aan via onderstaande link:
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
RAKKER VERMIST & HOME (9 januari – 26 januari 2020)
AMSTERDAM ZUID-OOST / GEIN
Rakker de lieve Portugese schone na 2,5 week weer in veilige armen.
Op vrijdag 10 januari ging de telefoon met aan de andere kant van de lijn het verontruste baasje van Rakker die onze hulp inriep.
Het verhaal . . .
Rakker, oorspronkelijk woonachtig in Amsterdam-West was met haar baasjes op donderdag 9 januari op wekelijks familiebezoek in Amsterdam Zuid-Oost/Gein. Aan het begin van de avond kwam er nog een familielid langs en toen de voordeur open werd gedaan glipte Rakker onverwachts tussen de benen door en zette het meteen op een rennen. De achtervolging werd ingezet maar Rakker was zeer snel en raakte uit beeld. Ruim 1,5 uur later werd ze gesignaleerd in Holendrecht bij het AMC door de familie die in hun auto’s massaal op zoek waren gegaan naar deze kleine dame in vluchtmodus.
Ze rende op de weg, reageerde op niemand en enkele auto’s trapten voor haar op de rem. Dan slaat de paniek toe in je hoofd als je verneemt van een ooggetuige dat ze vermoedelijk is aangereden, je haar daarna niet meer kan vinden en met die gedachten de nacht in moet gaan.
Wij werden de volgende dag -10 januari- door de baasjes benaderd om hun bij te staan. De intake werd gedaan en de vervolgacties, zoals app opstarten, flyer maken, diverse instanties inlichten enz. zijn gaan lopen. We zijn naar de plek van vermissing gegaan om kort kennis te maken met de baasjes en de omgeving in ons op te nemen.
De nodige adviezen werden gegeven en tot laat in de avond is er nog volop geflyerd.
🐾 Zaterdag 11 januari
Er kwam een zichtmelding met een kleine twijfel binnen van de avond ervoor dat Rakker in Gein was gesignaleerd in de buurt van de plek van vermissing.
Daarna bleef het stil ondanks de grootse aanpak van het flyeren. Omdat we ons niet wilden vastklampen aan de zichtmelding van de dag na de aanrijding hadden we al snel besloten om het gebied rondom de aanrijding uit te kammen, ook al was het kort dag om dit op te zetten.
🐾 Zondag 12 januari
Met een groep mensen is het gebied ruim rondom het AMC goed uitgekamd. Geen Rakker, geen tuig, helemaal niets. Aan de ene kant is dit een opluchting en tegelijkertijd ook weer niet.
Toch moeten we door… dagelijks op locatie zijn tot in de late uurtjes om te flyeren, tegelijkertijd te zoeken en mensen in de wijde omgeving alert te maken op de vermissing gaat gewoon door in de hoop dat er nieuwe melding komt, maar het bleef…stil.
Het bleef zelfs 5 lange dagen stil, die voelden als veel en veel langer….
Deze 5 dagen is er veel en breed geflyerd. Amsterdam Zuid-Oost is groot, maar we wilden toch ook nog breder pakken en namen dus ook meteen Diemen, Amstelveen, Weesp, Driemond, Abcoude, Baambrugge en Loenersloot mee. De radars in ons hoofd draaiden overuren.
🐾 Donderdag 16 januari
Rakker is inmiddels een week vermist en vandaag kwam er eindelijk een zichtmelding binnen. Weliswaar was deze met terugwerkende kracht, maar zo welkom! De melder realiseerde zich dat hij Rakker had gezien in het weekend op zaterdag 11 of zondag 12 januari tussen 19.00 en 20.00 uur. Hij zag de kleine dame net achter zijn tuinhek aan het Ophemerthof in Holendrecht voorbijschieten.
🐾 Vrijdag 17 januari
De dag werd ingevuld met flyeren, achter de schermen werd het nodige werk verzet, hielden we bovenal hoop en we ontvingen nog een melding.
Je hoopt op een recente melding maar ook deze was er weer een met terugwerkende kracht. Laten we duidelijk zijn, met alle meldingen zijn we blij, want deze bij elkaar kunnen ons dan een beeld geven van een mogelijk route en patroon.
Het betrof dit keer een overduidelijke zichtmelding van 10 januari tussen 19.00 en 20.00 uur. De melder liep zijn hond uit de laten op het Tjepmapad langs het spoor op de scheiding Holendrecht/Reigersbos. Vanachter hem kwam een hond gerend die dus, om het beeld iets duidelijker te maken, vanaf de kant van Gein kwam. Rakker rende deze man eerst iets voorbij, stopte en keek de man aan met een blik van ”ben jij mijn baasje?” Hij dacht haar te kunnen pakken bij haar tuigje, maar zijn eigen hond gaf een blaf en daar schrok ze zo van dat ze het op een lopen zette. De melder is die avond daarna nog enige tijd aan het zoeken geweest, maar zonder succes.
🐾 Zondag 19 januari
Ondanks dat we druk waren en de meldingen die binnen kwamen geen recente meldingen waren is Rakker inmiddels toch alweer een week van de radar.
Wij kregen wel deze morgen een zeer recente melding binnen. Deze dame zou Rakker zaterdagavond 18 januari, toen zij haar eigen honden uitliet, rond 22.00 uur hebben zien zitten bij Garstkamp, vlakbij de vijver. Dit ligt in Bijlmer Oost, dus echt aan de andere kant van de Bijlmer.
Dezelfde middag nog is Jolanda met haar speurhond Snoopy op locatie gekomen. Deze gaf aan dat Rakker in het groengebied achter de parkeergarage zou zijn gegaan. Het spoor was zeer vers en plots zag zij ook iets heel snel wegvluchten. Zo snel dat het slecht waarneembaar was of het Rakker was, maar aangezien Snoopy daar liet zien dat de geurintensiteit daar zeer hoog was zou dat heel goed Rakker kunnen zijn geweest.
En dan hoop je, duim je en smeek je diep van binnen om een knaller van een melding binnen te krijgen. Er is er soms maar 1 nodig om goed door te pakken.
En die ene kwam …. een week na de prachtige zichtmelding in Bijlmer Oost.
🐾 Zaterdag 25 januari
Rond 13.45 uur ging de telefoon. De melder -zelf niet in het bezit van een mobiele telefoon- heeft een passant aangesproken om te vragen of hij een melding mocht doorgeven omdat hij Rakker net had gespot omdat er…, hoe kan het ook anders, daar zeer nabij een flyer was geplakt.
We zijn direct naar de locatie gereden (Tjepmapad / vlakbij metrostation Holendrecht) waar de melder op ons zou wachten.
Daar aangekomen, vertelde hij ons dat hij haar net 45 minuten geleden achter het hek had gezien van het afgesloten terrein naast het spoor. Ook kregen wij direct te horen dat hij haar dezelfde morgen rond 10.00 uur aan de voorkant van het hek had gezien. Zij schrok van zijn hond en dook toen ergens het hek onderdoor. Na inspectie ontdekten wij ook snel de plek waar zij op haar buik er onderdoor moet zijn gegaan.
Voor ons was het belangrijk om haar nu eerst met eigen ogen te spotten om van daaruit een verder plan op te zetten en uit te zoeken of er een mogelijke andere uitgang was. Wel zagen we al wat sporen van een duif die daar te grazen is genomen…
De nodige oplettende buurtbewoners zijn komen kijken, dus eerst was het nu belangrijk om rust in de omgeving te creëren. Aangezien het aan een fietspad ligt hebben wij de politie geïnformeerd en gevraagd of wij met de auto wat dichterbij het spoor mochten komen. Geen probleem, we kregen alle medewerking.
Incidentbestrijding van Prorail werd uiteraard ook op de hoogte gebracht.
Toen braken er uren van wachten aan …
Het baasje was inmiddels op locatie aangekomen en is daar wat rond gaan lopen.
Plots liet Rakker zich ver naar achteren in het gebied zien, maar dat ging zo snel dat we toch aan onze eigen ogen twijfelden. Meteen hebben we besloten om uit voorzorg kort achter het hek een voerplek te maken.
De zon ging onder en ondertussen werden de posters in alle rust afgewisseld. Volle zekerheid wilden we hebben en die zekerheid kwam, halverwege de avond. Rakker liet zich bij het hek zien en verplaatste zich via de door ons al ontdekte doorgang onder het hek waar ze echt op haar buik onderdoor heeft moeten kruipen. Ze snuffelde wat, liep een poosje wat buiten het hek heen en weer en besloot uiteindelijk weer terug te gaan naar de voor haar veilige omgeving.
We wilden z.s.m. een vangkooi plaatsen. Druk werd er dus achter de schermen gewerkt aan een 24 uurs postbezetting. Hoewel dat wat moeizaam ging, wilden we kostte wat kost toch doorpakken voor Rakker en haar baasjes.
Inmiddels was het al zondag geworden, een dag waarvan we vooraf niet wisten dat het uiteindelijk een dag van vreugde zou worden.
🐾 Zondag 26 januari
Rakker liet zich pas rond 12.30 uur voor het eerst zien.
De vangkooi die we mochten lenen van Zoekteam Vermiste Honden Haaglanden moest vanuit Rotterdam komen en Yvonne was zo lief om deze te komen brengen.
De kooi werd geplaatst in Rakker’s loopspoor, tegen het hek aan, maar dan wel in haar veilige gebied achter het hek. Aan die kant was er tenminste geen verstoring van andere loslopende honden en voorbijgangers.
Rakker rook het voer, kwam al kort nadat de kust veilig was naar de vangkooi, en liep er vrij snel in. De kooi hadden we gecamoufleerd met dennentakken, stond op scherp en deze was vooraf meerdere keren zorgvuldig getest. Ondanks dat weigerde hij toch dienst toen Rakker in de kooi driftig aan het smullen was. We hebben daarom snel de keuze gemaakt, toen ze eenmaal weer uit zicht was, om heel snel de takken weg te halen want ons gevoel zei namelijk dat ze ook zonder camouflage de kooi in zou lopen.
Dat Rakker gek is op eten weten we, maar blijkbaar heeft deze dame een ongelooflijke honger gehad, want binnen no time kwam ze weer terug en konden we juichen want Rakker was veiliggesteld 🎉🎈🍀
Vangkooi plaatsen en binnen 5 kwartier dit aandoenlijke lieve meisje veilig mogen stellen is een mooie droom die waarheid is geworden!
Rakker hebben we daarna naar de baasjes in Amsterdam West gebracht die dolgelukkig waren om hun meisje weer in de armen te kunnen sluiten. Rakker liep meteen bij binnenkomst als een blij ei door de woonkamer.
En Rakker…., ondanks je stoere naam blijf je toch in ons geheugen als de lieve hartveroverende Portugese dame.
Heel graag willen wij iedereen bedanken die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan deze vermissing!
Jolanda van zoekteam Vermiste Honden Haaglanden, bedankt voor het speuren en lenen van de vangkooi.
In een dichtbevolkt gebied, waarin een hond zich ook alleen in de nacht beweegt, is de hulp van lokale bewoners essentieel.
Ook in deze vermissing is duidelijk geworden dat de hulp van onze vrijwilligers onmisbaar is, willen wij honden snel weer kunnen herenigen met hun eigenaren.
Dus mocht u ons en eigenaren in de toekomst willen helpen meldt u zich dan aan via onderstaande link.
Vrijwilliger worden bij Tracing Dogs
Als laatste willen wij uiteraard de eigenaren van Rakker bedanken voor hun vertrouwen in ons als team en heel veel geluk wensen voor de toekomst met kleine, dappere en sterke Rakker.
MAX VERMIST & HOME (5 en 6 december 2019)
AMSTERDAM – PLANTAGEBUURT
Allemansvriend Max raakte vermist op Sinterklaasdag.
Max besloot spontaan om met deze man mee te lopen. Hij heeft meteen contact gezocht met de Dierenambulance en volgens hen was er nog niets bekend over de door de man gevonden hond.RITZ VERMIST & HOME (30 oktober – 1 november 2019)
WEESP – AETSVELD
🐾 In de rats om de Bulgaarse Ritz . . .
. . . maar gelukkig wel met een happy end 🐾
Op vrijdagmorgen 1 november werden wij benaderd met een dringende hulpvraag vanuit de stichting Houndation i.v.m. de vermissing van Ritz.
De van origine Bulgaarse 8 maanden jonge Ritz zette woensdagmorgen 30 oktober na een lange reis vanuit Bulgarije zijn eerste pootafdrukken neer in het mooie plaatsje Weesp. Deze dag, die zo mooi begon, eindigde in paniek en stress.
Ritz kwam die ochtend aan in Weesp en ging meteen ontspannen bij de adoptant aan zijn voeten liggen.
Toen deze in de middag weg moest bleef Ritz achter bij de overige gezinsleden. In de middag werd Ritz verwend met lekkers, liefde en gepaste aandacht. Ook deed hij keurig zijn plasje in de tuin en tijdens zijn eerste korte wandeling buiten gedroeg hij zich zeer sociaal naar een andere hond.
Daarnaast liet hij toch wel merken dat na een lange reis en kennismaken met een nieuwe omgeving, geuren en gezichten om zich heen, het toch ook even wennen voor hem was.
Aan het begin van de avond ging een gedeelte van het gezin even naar boven en bleef Ritz samen met 1 van zijn huisgenoten beneden.
Of dit hem nu de nodige spanning opleverde of dat hij aangaf in de tuin een plas te willen doen, wat hij eerder op de dag daar ook had gedaan, is een vraagteken. Ritz liep in ieder geval plots uit het niets met een vaart op de schuifpui af waardoor hij daar tegenaan botste. De schuifpui werd – met in het achter hoofd hebbende dat hij nodig moest plassen – snel open gedaan. In zijn haast struikelde Ritz in de tuin over een kinderfiets waar hij zich vervolgens onder wilde verstoppen. Ritz straalde schrik uit en de adoptant besloot om de naar hem blaffende Ritz niet te benaderen.
Ondanks dat de tuin met een schutting goed afgesloten was en hij eigenlijk nergens naar toe kon werd er in een fractie van een paar seconden besloten om voer als lokker uit de kast te halen. Helaas had Ritz totaal geen oog voor het voer maar wilde echt de tuin verlaten.
Vlakbij de poort waar hij eerder op de dag al uit was gegaan om een klein ommetje te maken, zag deze reu in de bloei van zijn leven de kans om de schutting iets te ontzetten waardoor er ruimte kwam en hij zich er doorheen kon wurmen.
Hij zette het op een lopen en verdween in het donker in een omgeving die voor hem onbekend is.
Op het moment dat Tracing Dogs werd benaderd was Ritz al 38 uur van de radar en waren er dus ook geen zichtmeldingen.
De adoptant was op donderdag al gestart met de door hem gemaakte flyers te plakken met hulp van iemand van de stichting. Ook werd hij benaderd door een speurhondgeleider die aanbood om te komen speuren. De speurhond gaf een route aan in het gebied, maar inmiddels was het al vrijdag en waren er dus vele uren verstreken. Waar zou Ritz zich nu ophouden was de grote vraag?!
Omdat bekendheid geven aan de vermissing op locatie zo belangrijk is moest er uitgebreider geflyerd worden.
Na de intake te hebben gedaan werd de flyer gemaakt en doorgemaild naar de kopieershop die met spoed de flyers zouden verzorgen. Ook zijn we online en achter de schermen aan de slag gegaan om nog meer bekendheid te geven aan deze vermissing.
Op het moment dat de flyers net in productie waren kwam er een zichtmelding.
Een bewoner van Weesp meldde dat Ritz aan de buitenrand van de wijk tegen een schutting aan verstopt bij zijn huis in de bosjes lag.
De melder had de vermissing op de Kabelkrant van Weesp voorbij zien komen en wist daardoor meteen dat het Ritz betrof toen hij deze zag.
De adoptant heeft zich daar heen gespoed en het wondermooie was dat, ondanks dat Ritz nog maar enkele uren deel uitmaakte van het gezin, hij vrijwel direct uit de bosjes kwam toen hij een bekende stem hoorde. De liefde, aandacht en verwennerij op de middag van aankomst heeft daar zeker aan bijgedragen. Binnen bij de melder kreeg hij meteen iets te eten en het was overduidelijk dat hij aardig hongerig was geworden.
Ritz maakt het verder goed, toont blijdschap naar zijn huisgenoten, maar heeft nog wel wat tijd nodig om te herstellen van al datgene wat hij de afgelopen dagen heeft meegemaakt.
Wij wensen Ritz en zijn familie een mooie toekomst met elkaar.
Tot slot rest ons niets anders dan onze dank uit te spreken naar iedereen die op welke manier dan ook heeft geholpen.
De stichting Houndation en de adoptant bedanken wij voor de prettige samenwerking en het vertrouwen in de werkwijze van Tracing Dogs.
BENTLEY VERMIST & HOME (13 oktober – 17 oktober 2019)
AMSTERDAM ZUID-OOST
Op zondag 13 oktober kwam de vermissing van Bently online. Uiteraard willen zoekteams hond en eigenaar dan graag helpen.
Dinsdagavond is het ons uiteindelijk gelukt om persoonlijk contact te krijgen met de eigenaresse van Bentley en vernamen wij dat hij zondagmiddag rond de klok van 14.00 uur de voordeur was uitgeglipt.
De eigenaresse was erg verdrietig en op de vraag of er hulp gewenst was bij de zoektocht, gaf zij aan daar graag gebruik van te willen maken.
Tijdens de intake stelden wij de nodige vragen en kwamen we erachter dat de chip niet goed geregistreerd stond. Dit is uiteraard wel erg belangrijk!
Helaas was er tot op dit moment taal noch teken van Bentley!
We hebben toen alle zeilen bijgezet om zoveel mogelijk verloren tijd in te halen.
Dit varieert van flyers maken, zoekapp opstarten tot aan vrijwilligers optrommelen.
Uiteraard werden meteen de eerste adviezen gegeven aan de eigenaresse, zoals onder andere; de chip goed registreren, de voordeur open houden en geurbron veilig stellen.
Woensdagochtend is er gelijk gestart met flyeren om de omgeving alert te maken op de vermissing van Bentley. Hoe meer ogen, hoe groter de kans op zichtmeldingen.
Tijdens het flyeren kwam er binnen een uur al een melding binnen van een buurtbewoner dat Bentley de dag ervoor waarschijnlijk spelend was gezien. Echter hebben we deze melding niet kunnen bestempelen als Bentley.
In de avond kwam de 2e melding binnen. Bentley was mogelijk die middag gezien door een jongen bij de supermarkt in de buurt. Volgens de melder liep Bentley daar met een dame.
Iedereen was verheugd met deze 2e melding, maar ook deze kon helaas niet bevestigd worden.
Donderdag werd het flyeren hervat om meer kans op zichtmeldingen te creëren.
Kort na 16.00 uur kwam de eigenaresse met het heuglijke nieuws dat zij net een telefoontje van Amivedi had ontvangen dat Bentley terecht was.
Wat bleek…, Bently is een paar uur nadat hij vermist raakte gevonden door een mevrouw.
Zij zag Bentley alleen op een parkeerplaats lopen en is daarna ruim een uur bezig geweest om de angstige Bentley aan te lijnen.
Op zondagavond heeft zij de chip van Bentley nog laten uitlezen, welke niet was gekoppeld aan contactgegevens. Met andere woorden: Bentley stond niet goed geregistreerd!
Omdat het voor haar niet prettig voelde dat Bentley de nacht zou doorbrengen in een “hokje”, heeft zij hem mee naar huis genomen.
Zij is de maandag meteen op onderzoek uitgegaan om de eigenaresse te achterhalen.
Die dag heeft zij contact gezocht met het NDG en ook daar waren geen gegevens bekend.
De volgende dag heeft zij diverse dierenartsen gebeld om te kijken of Bentley bij hun als vermist was aangemeld en of men een hondje zoals Bentley kon koppelen aan 1 van hun klanten. Ook dit was helaas niet het geval.
Desondanks gaf zij de moed niet op en wilde koste wat het kost de eigenaar terugvinden. Uiteindelijk is mevrouw online gaan kijken….
Door deze actie kwam zij bij het bericht van Amivedi Amsterdam terecht.
Eindelijk werd Bentley herkend, op basis van de foto van Amivedi, en is er contact gelegd met de eigenaresse.
Gelukkig is, ondanks de achterstand in het begin, deze vermissing tot een goed einde gebracht.
Bovenstaand verhaal geeft weer hoe belangrijk het is om naast het chippen van je hond deze ook goed te laten registreren, zodat eigenaar en hond snel herenigd kunnen worden.
Wij spreken onze dank uit naar iedereen die, op welke manier dan ook, geholpen heeft om Bentley veilig thuis te krijgen.
Amivedi Amsterdam en de dame die zo lief is geweest om zich 5 dagen over Bentley te ontfermen bedanken wij in het bijzonder.
LISSY VERMIST & HOME (19 september 2019)
AMSTERDAMSE BOS
VERMISSING NERA (9 juni – 12 juli 2019)
AMSTERDAM ZUID-OOST
CHRISSY VERMIST & HOME (15 september 2018)
HOOFDDORP
Vanmorgen werd de vermissing van Chrissy uit Hoofddorp gedeeld op FB.
Razendsnel werden er allerlei mensen getagd die in de buurt wonen vanuit Tracing Dogs en Hulpgroep Vermiste Honden NH/ZH.
Chrissy is een hele angstige Spaanse dame die door Hoofddorp rende alsof ze door de duvel werd achtervolgd.
Gelukkig zijn er direct mensen op locatie gegaan en hebben we de hele buurt uitgekamd.
Doordat de eigenaren de vermissing heel snel online hadden gezet kwamen er ook al snel zichtmeldingen binnen.
De afstanden die ze aflegde waren behoorlijk tot in de middag…. Er kwam een zichtmelding dat men Chrissy had gezien bij een rotonde die grenst aan de weilanden naast een 80 km weg.
Eenmaal daar aangekomen weer geen spoor van Chrissy en dat was best spannend want vanuit daar kon ze alle kanten op door de uitgestrekte weilanden.
2 leden van het zoekteam hebben hun auto geparkeerd en zijn nogmaals bij de rotonde gaan kijken.
Gelukkig liet Chrissy zich ineens zien, maar toen ze de mensen zag begon ze weer te rennen richting de drukke weg.
Gelukkig heeft ze zich bedacht en bleef ze op zo’n 300 meter afstand in het weiland staan om ons te observeren. Gelijk is iedereen op de hoogte gebracht en hebben we elkaar bij de rotonde getroffen om een plan van aanpak te maken.
Heel strategisch hebben we ons in het weiland opgesteld maar Chrissy liet zich niet meer zien. Er bleken heel veel greppels te zijn waardoor ze zich ongezien kon verplaatsen.
Uiteindelijk zijn we steeds dichter naar elkaar gelopen in de hoop dat ze even haar koppie boven het hoge gewas uit zou steken.
Helaas was ze toch te angstig….
Toen we zagen dat deze aanpak voor haar niet zou werken kwam er een bericht dat de Stichting onderweg was en ook nog eens de opvangster uit Spanje bij zich had.
Dat gaf ons nieuwe moed want ze heeft 5 maanden bij deze vrouw gewoond dus bij haar was de kans op herkenning het grootste.
Op het moment dat de Spaanse dame haar naam begon te roepen en ze de spaanse taal hoorde hadden we haar aandacht.
De eigenaar zat nog steeds geduldig in het weiland en wij zagen dat Chrissy steeds meer zijn kant op liep.
De combinatie van eigenaar en opvang was voor haar het moment dat ze toch wel graag contact wilde maken. Maar ja hoe doe je dat? Chrissy had een goede oplossing. Ze liep naar de eigenaar, probeerde hem uit door telkens vlak voor zijn neus weer weg te lopen, maar deze bleef geduldig 
tot ze de moed had om aan zijn hand te ruiken.
Na een paar pogingen van haar mocht hij haar aaien en kon ze vervolgens rustig aangelijnd worden.
Wat een ontlading ervaar je dan!
Zo prachtig om te zien hoe ze zich volledig overgaf aan de goede zorgen van de eigenaar.
Chrissy was gelijk weer (bijna) thuis!
Wat als een emotionele zware dag begon is door super goed teamwork tussen alle partijen heel goed afgelopen.
Wij willen Richard, Corina en Ties bedanken voor hun vertrouwen in beide zoekteams!
Uiteraard willen we ook de Stichting, de Spaanse opvangster, alle vrienden van de eigenaar en Hulpgroep Vermiste Honden NH/ZH bedanken!
Samen staan we sterk en hebben we weer een hondje veilig kunnen herenigen met zijn eigenaren.
Chrissy je hebt je gouden mandje gevonden en verdiend! Het ga je goed!
JOSHY HOME (5 juli 2018)
AMSTERDAM (STAATSLIEDENBUURT – GEUZENVELD)
Wij kregen aan het begin van de middag een hulpvraag om te helpen zoeken naar Joshy die sinds donderdag 5 juli om 06:30 uur vermist was.
Tijdens de ochtendwandeling is zijn halsband geknapt in een speelse bui en is hij weggelopen. Joshy komt uit Cyprus, woont net een maand in Nederland en is dus nog niet heel erg bekend in de buurt. De eerste melding kwam om 09:15 uur vanaf het Frederiksplein, een heel eind uit de buurt. Op het moment dat één van onze teamgenoten onderweg was naar de eigenaar kwam er een melding op fb binnen dat hij gezien was in Geuzenveld. Die melding is meteen nagetrokken en deze mevrouw was er heel zeker van dat het Joshy was. Hij was nat, vies en in paniek aan het rennen. Dus zijn we met de eigenaren naar Geuzenveld gereden om daar flyers op te hangen. Ondertussen kwam er melding van de dierenambulance dat hij meerdere keren gezien was in Geuzenveld rond het middaguur. Flyers werden opgehangen en mensen aangesproken en toen bleef het even stil.
De eigenaren gingen even naar huis om te kijken of hij misschien was terug gelopen. Zij hadden de portiekdeur open laten staan en een mand, voer en water neergezet bij de voordeur voor het geval hij de weg terug naar huis wist te vinden. Toen kwam er rond 17:30 uur een melding via een oud medewerker van de dierenambulance dat Joshy op een grasveldje lag uit te rusten in Bos en Lommer vlakbij Plein 40-45. De eigenaren en onze 
zijn meteen naar de locatie toegegaan. Op het moment dat de eigenaren daar aankwamen en Joshy hun zag nam hij weer de benen. Een van de eigenaren is hem gevolgd en de ander is met een van onze teamleden in de auto gestapt om vooruit te rijden en hem te onderscheppen vanaf de andere kant. Joshy reageerde nergens op en liep weer richting Geuzenveld. Uiteindelijk ging hij weer liggen in een perkje aan de Doctor H. Colijnstraat. De eigenaresse ging heel rustig op afstand bij hem op de grond zitten, maar Joshy stond toch weer op en ging richting het water. Op dat moment kwam de oppas van Joshy ook aan, zij kent hem goed en hij vertrouwt haar dus lieten we haar een poging wagen, in de hoop dat hij wel op haar zou reageren. Ondertussen was Joshy het water ingeglipt, want hij is dol op water. De oppas is langs de kant bij het riet gaan zitten. Na een paar minuten zagen wij haar tussen het riet zoeken en kon ze Joshy uit het water tillen. Wat een opluchting was dat, het blijft toch altijd eng als een vermoeide hond het water ingaat, ondanks dat het zijn eigen keuze is op dat moment.
Joshy we zijn blij dat je weer veilig thuis bent, lekker uitrusten en ons niet meer zo laten schrikken hoor. Daphna en Chris bedankt voor het vertrouwen in onze organisatie en teamleden. Wij zullen Joshy nooit meer vergeten en wensen jullie heel veel geluk samen!
HIROSHI HOME (2 mei 2018)
AMSTERDAM (OSDORP)
Hiroshi is weer herenigd met zijn baasjes.
Deze 1 jarige stoere, mooie en zeer lieve jongen heeft het gepresteerd om over het tuinhek te springen en even alleen van zijn omgeving te genieten. Hij heeft een paar zeer drukke wegen getrotseerd.
Gelukkig was een teamlid privé onderweg en haar oog viel op deze jongen die aardig de pas er in had. Geen baasje te ontdekken dus dan maar even snel handelen. Verstand op nul en de hond de pas afsnijden. De lijn zat al snel over zijn kop en toen maar meteen hup de auto in. Veilig!
In de auto ontpopte hij zich als een lieverd. Eerste gedachte.. hopelijk is hij gechipt en brengt deze ons naar waar hij thuis hoort.
aar zoals ook nu bleek, beseft niet iedere hondeneigenaar zich dat een chip hebben niet betekent dat deze ook automatisch geregistreerd staat. De chip werd uitgelezen bij de DA in de omgeving maar het was even balen……. Hiroshi heeft een chip maar staat niet geregistreerd.
Via een andere omweg kwamen we terecht bij een straat, alleen het huisnummer waar de Akita Inu met dit chipnummer zou moeten wonen was niet bekend! Het was even zoeken en vragen in de omgeving, maar uiteindelijk was het bingo. Na het checken van het chipnummer in het vaccinatie boekje, wat klopte met het chipnummer van Hiroshi, konden we deze dankbare familie die ontdaan waren door het gebeuren weer herenigen met hun huisgenoot.
En Hiroshi … die staat vanaf vandaag meteen geregistreerd!!